Grès aardewerk uit de Puisaye

De Puisaye heeft een grond van zandsteen (grès) houdende klei. Deze grondstof is bestand tegen de zeer hoge temperaturen die nodig zijn voor “grèsage” (1250 tot 1300°C). Bij die temperaturen verglaast de klei in de massa waardoor de voorwerpen zeer stevig en volledig waterdicht worden. Het aardewerk uit de Puisaye stond bekend vanwege die eigenschappen. Behalve de juiste klei, had de streek ook voldoende hout om als brandstof te dienen. Bovendien was de technische kennis beschikbaar voor het produceren van ovens die verhit konden worden tot de benodigde temperaturen.

Rond Saint-Amand-en-Puisaye ontstond aan het begin van de 17^e eeuw een pottenbakkersgemeenschap die meer dan drie eeuwen stand zou houden. Er werden vooral voorwerpen gemaakt voor huishoudelijk gebruik (zoals keukenmateriaal en serviesgoed), voor agrarisch gebruik (opslag, conservering en transport van producten) en voor de bouw (dak-elementen). De huishoudelijke producten uit de Puisaye vonden via de Loire en de Yonne hun weg tot aan Louisiana en Quebec. Door concurrentie van nieuwe, semi-industriële, producten werd in de eerste helft van de 19^e eeuw de vraag naar grès steeds kleiner.

Vanaf de 19^e eeuw nam echter de belangstelling van kunstenaars voor de klei uit de Puisaye toe. Gerenommeerde ceramisten vestigden zich in deze omgeving. Hun werk is te zien in het Museum voor Grès Aardewerk in Saint-Amand-en-Puisaye. Het Kasteel van Ratilly beschikt over een verzameling Grès vanaf de 17^e eeuw. Ook is daar nog een atelier in bedrijf.